Канстанцыя Арагонская (1179 — 23 чэрвеня1222 года, Катанія) — прынцэса з Арагонскага каралеўскага дому (Барселонская дынастыя). У першым шлюбе — каралева Венгрыі, у другім — імператрыца Свяшчэннай Рымскай імперыі, каралева Германіі і Сіцыліі.
. . . Канстанцыя Арагонская . . .
Канстанцыя — дачка арагонскага караля Альфонса II і Санчы Кастыльскай, сястра Педра II Арагонскага. У 1198 годзе Канстанцыя была выдадзена замуж за венгерскага караля Імрэ, якому нарадзіла сына Ласла (1199). 26 жніўня1204 года Імрэ каранаваў свайго малалетняга сына Ласла III для забеспячэння бесперашкоднага пераходу ў спадчыну прастола. Андраш, брат і неаднаразовы праціўнік Імрэ, быў прызначаны рэгентам да паўналецця Ласла.
Пасля смерці Імрэ (30 лістапада 1204 года) Ласла III быў прызнаны каралём, але Андраш фактычна трымаў Канстанцыю і яе сына пад хатнім арыштам. У выніку Канстанцыя была вымушана бегчы са сваім сынам у Вену, пад абарону герцага Леапольда VI Аўстрыйскага. 7 мая1205 года Ласла III памёр у Вене, а яго дзядзька Андраш II узыйшоў на венгерскі прастол. Канстанцыя, якая страціла сына, была накіравана Леапольдам у Арагон.
Пасля вяртання ў Арагон Канстанцыя правяла наступныя чатыры гады (1205—1209) у манастыры Нуэстра Сеньёра ў Сіхене, заснаваным яе маці-ўдавой каралевай Санчай Кастыльскай.
Брат Канстанцыі Педра II жадаў скасавання свайго шлюбу з Марыяй Манпелье. Папа Інакенцій III у якасці адной з умоў сваёй згоды прапанаваў выдаць Канстанцыю за свайго падапечнага — сіцылійскага караля Фрыдрыха Гогенштаўфена. Педра II прыняў прапанову Папы, і Канстанцыя адправілася на Сіцылію.
15 жніўня1209 года Фрыдрых і Канстанцыя пабраліся шлюбам у кафедральным саборы Месіны ці 19 жніўня ў Палерма. Канстанцыя была старэйшай за свайго другога мужа на 15 гадоў. Затое дзякуючы пасагу Канстанцыі — атраду ў 500 воінаў (зрэшты, неўзабаве большасць іх памерла ад эпідэміі), Фрыдрых змог пакласці канец смутам, якія скалыналі Сіцылію ў перыяд яго маленства. У 1211 годзе Канстанцыя нарадзіла Фрыдрыху сына і меркаванага спадчынніка Генрыха (1211—1234) (пазней ён будзе арыштаваны бацькам за здраду і памрэ ў зняволенні).
У 1212-1215 гадах Фрыдрых вёў барацьбу з Атонам IV Вельфам за імперскую карону. 9 снежня1212 года Фрыдрых быў каранаваны ў якасці караля Германіі, да 1215 годзе яму ўдалося выцесніць Атона IV. 22 лістапада1220 года Фрыдрых і Канстанцыя былі каранаваны Папам Ганорыем III імперскай каронай. Падчас працяглай адсутнасці мужа (1212—1220) Канстанцыя кіравала Сіцылійскім каралеўствам у якасці рэгенткі. Прыехала ў Германію ўвосень 1216 г.
Канстанцыя памерла ў Катаніі 23 чэрвеня1222 года. Яна адзіная з жонак Фрыдрыха II была ганаравана гонарам быць пахаванай у сталічным саборы Палерма (наступныя жонкі пахаваны ў Андрыі), у старажытнарымскім саркафагу. Пры распячатванні саркафага ў 1491 годзе ў саркафагу Канстанцыі была выяўлена раскошная тыяра, якая захоўваецца цяпер у рызніцы сабора.
. . . Канстанцыя Арагонская . . .
